Spotkanie
rozpoczęto Mszą Świętą, którą celebrował Asystent AK ks. Piotr Rożyk.
We wstępie do wygłoszonej homilii, kapłan stwierdził, że dzisiejsze czytanie z
Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian (Rz
16,3-9.16.22-27), jest skierowane także
do członków Akcji Katolickiej:
„Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie...” – bo
przecież to my świeccy członkowie naszego Stowarzyszenia jesteśmy
współpracownikami Kościoła w głoszeniu Chrystusa. Aby nasze głoszenie było
autentyczne, powiedział kapłan, musimy wpierw sami otworzyć się na Słowo Boga,
a o tym była mowa w czytanej Ewangelii (Łk 16,9-15). Musimy uwierzyć w
to, co Bóg mówi do nas. Warto więc postawić sobie pytanie: - Czy tak właśnie przyjmuję Słowo Boże? –
Czy czasem nie służę Bogu i mamonie? – Czy chcę rzeczywiście zmienić swoje
życie? Mamy prosić Boga, by otworzył nasze serca na Jego Słowo, aby ono
przenikało nasze sumienie i zmieniało nasz sposób myślenia.
Na zakończenie Eucharystii odmówiono dziesiątkę różańca
świętego, po czym zaproszono uczestników spotkania na skromny poczęstunek, po
którym odbyła się konferencja formacyjna.
Wykład o tematyce „Nawrócenie” wygłosił zaproszony przez
naszego Asystenta proboszcz z Rudziczki
– ks. Jan Burek.
Kapłan rozpoczął od
stwierdzenia, że o Wierze mówi się w Kościele i przez Kościół. Człowiek Wiary
ma być świadkiem tego, co się dzieje między nim, a Bogiem. Często na Wiarę
patrzymy przez okulary różnych poglądów, zajmując stanowisko: „mnie się
wydaje...”, „ porozmawiajmy i ustalimy, co jest prawdą... itp.”. Prawda nigdy
nie leży pośrodku. Trzeba być pokornym, by przyjąć prawdę. Człowiek Wiary
nakłada Pismo Święte na usta i serce, i tak patrzy na świat. Nawrócić się - to
przemienić się, zmienić sposób swego myślenia. Trzeba doprowadzić do stanu
świadomości, że: „żyję ja, ale już nie ja – żyje we mnie Chrystus”. Mam oczy,
uszy, serce Pana Jezusa. Jeżeli tak nie jest, trzeba się nawrócić. O własnych
siłach nic nie możemy uczynić. Kapłan przypomniał, że nasze nawrócenie zaczęło
się od Chrztu św. Bóg mówi, że „teraz” nastaje Zbawienie, które przychodzi do
nas każdego dnia. Bóg proponuje nam Zbawienie mówiąc: „Będziesz miłować ...”,
nawet największego wroga. To nie dyskusja, a słuchanie Bożych Słów i milczenie.
Możemy tylko pytać, ale niczego nie musimy, podkreślił kapłan. Ostrzegł, że
jeżeli nie mamy woli nawrócenia się, bo jest nam z tym wygodnie, to grozi nam osądzanie
innych, obgadywanie, mówienie niby prawdy o drugim człowieku, ale czy my znamy
całą prawdę o nim, przecież Bóg tylko ją zna. Obyśmy nie zachowywali się
egoistycznie, jak faryzeusz z przypowieści biblijnej, przestrzegł kapłan. Mamy
realizować obecne hasło Roku Liturgicznego: „Nawracajcie się i wierzcie w
Ewangelię” oraz wezwanie: „Świętymi bądźcie!” Mamy wierzyć Bogu i w Boga, i iść
za Nim, bo On kocha do śmierci i na śmierć. Kapłan zalecał: - Stawajmy przed
Bogiem jako grzesznicy, stańmy przed Nim w prawdzie. Miłujmy Boga z całego
serca i módlmy się do Niego w Duchu Świętym modlitwą: „Panie, chcę być
zbawiony! Panie Jezu Chryste, zmiłuj się nade mną.” (3 x dziennie).
