sobota, 20 listopada 2004

Przesłanie I Kongresu Akcji Katolickiej Archidiecezji Katowickiej

Przesłanie
I Kongresu Akcji Katolickiej
Archidiecezji Katowickiej



My, uczestnicy I Kongresu Akcji Katolickiej Archidiecezji Katowickiej pragniemy skierować do wszystkich członków naszego stowarzyszenia orędzie nadziei i miłości.

Kongresowa modlitwa i refleksja uformowały z prawie 200 osobowej grupy delegatów, przybyłych z parafialnych oddziałów Metropolii Katowickiej, wspólnotę wiary i wdzięczności za Kościół Katowicki i działającą w nim od prawie 10 lat Akcję Katolicką.

Podczas I Kongresu upewniliśmy się w powołaniu do najbliższej współpracy świeckich z hierarchią Kościoła katowickiego w wypełnianiu apostolskiej misji.

W czasie, kiedy sytuacja społeczna, gospodarcza i polityczna nie dają zbyt wiele powodów do radości, a sprzyjają raczej przygnębieniu, pragniemy dzielić się z wszystkimi naszymi braćmi i siostrami radością wypływającą z żywej i autentycznej wiary. Wiara jest Ľródłem radości, które pokonuje każde przygnębienie i daje siłę do zwalczania głównych jego przyczyn.

Uświadomiliśmy sobie także, jak wielkim dobrodziejstwem dla każdego człowieka jest Kościół Chrystusowy, istniejące w nim ruchy i stowarzyszenia, a wśród nich Akcja Katolicka.

Dni Kongresowe umocniły nas w przekonaniu, że autentyczna wiara powinna prowadzić do ciągle młodego zapału w świadczeniu o dobru, prawdzie i pięknie. Wiara nie straciła swojej mocy wewnętrznej. Jak w przeszłości tak i teraz jest siłą przemieniającą człowieka i świat.

Apelujemy do wszystkich ludzi ochrzczonych zarówno duchownych jak i świeckich, by rozbudzili w sobie nowy zapał wiary i apostolstwa, by wiara okazywała się siłą przekształcającą człowieka i społeczeństwo ku cywilizacji miłości.

Nade wszystko Kongres stał się powiewem nadziei. Podstawą tej nadziei jest Osoba Jezusa Chrystusa. U progu nowego roku liturgicznego, którego hasłem jest "Ewangelię nadziei głosić", pragniemy przypomnieć, że dla współczesnego człowieka i świata jest On jedyną nadzieją. Musimy tylko otworzyć drzwi Chrystusowi.

Po powrocie do własnych środowisk w parafiach, pragniemy nadal żyć kongresem, jego treściami, atmosferą, by ożywiać swoje powołanie i misję. Przede wszystkim chcemy być apostołami radości wiary, inspiratorami zapału apostolskiego i nadziei, która zawieść nie może.

Króluj nam Chryste! Twoją miłość odnów w nas!