Jesienne formacyjne spotkanie Rady DIAK
w boguszowickiej świątyni p.w. św. Barbary rozpoczęto mszą świętą
koncelebrowaną, sprawowaną przez Archidiecezjalnego Asystenta AK ks. Krzysztofa
Brachmańskiego oraz miejscowego ks. Proboszcza Piotra Rożyka. Ksiądz Proboszcz
powitał przybyłych na spotkanie i przedstawił intencje sprawowanej mszy św. za
żywych i zmarłych członków Akcji Katolickiej. Główny celebrans ks. Krzysztof
wygłosił homilię, będącą pierwszą częścią nauki formacyjnej. Nawiązał do słów
czytanej Ewangelii /Łk 6, 43 -49/ i
wyjaśnił, że uświadamia ona, jakie jest największe zagrożenie Wiary. Do tych
zagrożeń zaliczył: brak chodzenia do kościoła, brak modlitwy, nieprzestrzeganie
Bożych przykazań. Stwierdził, że największym zagrożeniem Wiary jest oderwanie
człowieka wiary od prawdy o samym sobie. To ucieczka w pozory, szukanie swojego
dobrego samopoczucia. To nie dotyczy tylko jednostek, ale całych grup, także
grup kościelnych, które dbają o dobre własne poczucie ich członków. Genialną
mądrością, powiedział kapłan, jest stan Akcji Katolickiej, który daje konkretną
przestrzeń do własnej kontroli, czy aby mojej pobożności nie dotyka pozór wiary,
czy nie szukam dobrego samopoczucia. Znakiem pozwalającym odróżnić wiarę
prawdziwą od fałszywej, nie są dobre chęci, ale owoce. Chrystus zaprasza nas do
głębokiego rozeznania duchowego, na jakim etapie życia, wiary jestem i jak
wygląda ta moja budowla. Często nam ludziom Kościoła zależy na szybko rosnących
ludziach Kościoła. Nie chodzi o tempo naszych działań. Potrzeba czasu, by
zobaczyć zmiany we wspólnocie i w swoim życiu. W życiu wiary chodzi także o
cierpliwość. Często dochodzi do paradoksu – im częściej słuchamy Słowa Bożego,
przebywamy z nim, tym bardziej grożą nam powierzchowność i przyzwyczajenie.
Słowa kapłana wywołały refleksję, czy my członkowie AK tylko wołamy: „Panie,
Panie!”, a nie czynimy tego, co On mówi?, - Czy budujemy swój dom wiary na
fundamencie skały?
Uroczystą oprawę mszy świętej
przygotował miejscowy POAK. Po błogosławieństwie końcowym odmówiono wspólnie
dziesiątkę Różańca Świętego, po czym uczestnicy spotkania zaproszeni zostali do
kościoła dolnego na poczęstunek. Prezes POAK pani Maria Rączka przedstawiła
działalność miejscowego Oddziału. Z żalem przyznała, że podeszły wiek członków
weryfikuje podejmowanie wielu działań, a mimo zaproszeń młodzi parafianie nie
chcą przyłączyć się do naszego Stowarzyszenia Katolików Świeckich. W godzinie
południowej odmówiono wspólnie modlitwę „Anioł Pański”, po której wykład
formacyjny wygłosił Archidiecezjalny Asystent AK ks. Krzysztof Brachmański. Na
wstępie zaznaczył, że jest on kontynuacją wygłoszonej w czasie mszy św.
homilii.
Kapłan przywołał hasło roku
duszpasterskiego 2022 - „Posłani w
pokoju Chrystusa” i powiedział, że jego rozważania skupią się
wokół zagadnienia „Eucharystia a świat”. Jesteśmy bowiem posłani do
przyjmowania tego, z czym łączy się każda Eucharystia. Paradoksem ludzi, którzy
są z Panem Bogiem i działają w kościele, jest przyzwyczajenie się do modlitwy. Trzeba
przeżywać rzeczywistą obecność Boga w czasie Eucharystii, bo Bóg jest blisko
nas i pomiędzy nami. To dar, którego nie sposób zachować tylko dla siebie.
Winniśmy wypełniać misję głoszenia tej radości w miejscach gdzie jesteśmy.
Członkom AK potrzebne jest częste przeżywanie Eucharystii. Doświadczenie żywego
Boga jest dla nas ożywiające. Czy my tak mamy, czy w przywoływanych modlitwach
podczas Eucharystii pała w nas serce? Papież Benedykt XVI, powiedział, że
Kościół autentycznie Eucharystyczny, jest Kościołem misyjnym. Nie ma nic
piękniejszego niż udzielanie Chrystusa innym i zachwyt wobec darów, jakie Bóg
nam dał. Najważniejszą częścią mszy św. jest końcowe przesłanie: „Idźcie w
pokoju Chrystusa!” – to rozesłanie to nakaz. Dobrze przeżyta Eucharystia, to
wydobycie czegoś dla siebie, moment zastanowienia, jak będzie wyglądała nasza
misyjność, jakie wartości będziemy przekładać na realia życia. Po wyjściu z
Eucharystii życie człowieka powinno być inne. Kapłan postawił kilka pytań do
przemyślenia: Czy w twoich słowach można usłyszeć dobro i prawdę – prawdę
głosimy w świecie nieagresywnie. - Ile w twoim zachowaniu jest gotowości do
przebaczania? – Ile jest gotowości potrzebnej służby i bezinteresownej pomocy?
– Ile jest budowania Pokoju? Przypomniał, że pierwszą katechizacją jest
małżeństwo i rodzina, a Dokumenty Kościoła Katolickiego głoszą, że powołaniem
każdego katolika jest przemiana w duchu jedności, odpowiedzialności,
przyznawanie się do Chrystusa. Kapłan zakończył swą naukę słowami:” Eucharystia
jest darem, którego nie sposób zachować tylko dla siebie.” Prezes pan Jerzy
Karmański podziękował ks. Krzysztofowi za wykład formacyjny i rozpoczął
omawianie spraw organizacyjnych związanych z uroczystymi obchodami 25-lecia
odrodzenia AK w Archidiecezji Katowickiej. Inne sprawy to: organizacja XIV
Turnieju Szachowego i XXI Konkurs Literacki AK. Prezes przekazał aktualne
informacje z KIAK.
Wspólną
modlitwą i błogosławieństwem zakończono spotkanie Rady DIAK. Zarząd DIAK bardzo
dziękuje ks. Piotrowi Rożykowi oraz paniom z POAK-u za życzliwość, gościnność i
miłą atmosferę spotkania. Szczęść Boże!
Maria Rączka – Zarząd DIAK
.jpg)
