DO BAZYLIKI p.w. ŚW. WOJCIECHA W MIKOŁOWIE.
W roku 2014 członkowie i
sympatycy Akcji Katolickiej Archidiecezji Katowickiej wraz ze swoim Asystentem
Kościelnym ks. Piotrem Rożykiem pielgrzymowali do Bazyliki św. Wojciecha w
Mikołowie. Jest to miejsce niezwykłe, gdzie kult św. Wojciecha, Patrona Akcji Katolickiej jest
w szczególny sposób obecny. Znajdują się tutaj dwa kościoły pod Jego wezwaniem
– nowy parafialny i stary zabytkowy kościół filialny, któremu dołączono w
latach 60-ych XX wieku, jako drugiego patrona Matkę Boską Śnieżną, czczoną w
tym wizerunku przez mikołowian jako Matkę Boską Mikołowską. Ten święty Biskup i
Męczennik jest również Patronem miasta Mikołowa, na rynku którego znajduje się
Jego pomnik.
Zgromadzonych w bazylice
pielgrzymów powitał Proboszcz parafii ks. dr Mirosław Godziek,
który przedstawił ogólny zarys historyczny kultu św. Wojciecha oraz mikołowskich świątyń pod Jego wezwaniem.
Po
wystąpieniu ks. Proboszcza, uformowała się procesja, w której uczestniczył
poczet sztandarowy AK i wniesione zostały relikwie św. Wojciecha. Główny
Celebrans Mszy św. ks. Piotr Rożyk wraz z asystą przystąpił do ołtarza, gdzie
sprawował Eucharystię w intencji wszystkich obecnych i nieobecnych oraz za
zmarłych członków Akcji Katolickiej.
Fotografie w galerii
W
wygłoszonej homilii ks. Asystent
rozważał słowa czytanej Ewangelii / Łk.
6, 43-49 /. Rozpoczął od stwierdzenia, że w naszym działaniu uwidacznia się
zawartość naszego serca. Tak, jak po owocach możemy rozpoznać drzewo, tak też
po czynach można rozpoznać serce człowieka. Kapłan nawiązał do filozofii św.
Augustyna, który pisał o „państwie Bożym” i „państwie ziemskim”. „Państwo ziemskie” dotyczy ludzi żyjących wg
ciała, skupionych tylko na swym życiu doczesnym, kierujących się miłością
własną, posuniętą często aż do pogardy Boga. Natomiast „państwo Boże” dotyczy
ludzi nawróconych, odrzucających egoizm, kierujących się w swym postępowaniu
miłością Boga i Jego Słowem, dla których celem jest zbawienie - osiągnięcie szczęścia wiecznego.
Nasze życie jest nieustannym zmaganiem się z tym, by nasze słowa pokrywały się
z czynami. Kapłan podkreślił, że czytany fragment Ewangelii jest refleksją
wypływająca z nauczania Jezusa, iż nie możemy służyć Bogu i mamonie. Tylko Bóg
ma być dla nas wartością najwyższą. Żyjemy w stanie ciągłej walki pomiędzy
dobrem i złem. Wydajemy dobre, ale też i złe „owoce”. Potrafimy wspinać się na
najwyższe stopnie heroizmu jeśli chodzi o wiarę, ale też potrafimy być antyświadkami
swej wiary. Granica pomiędzy „państwem Bożym”, a „państwem ziemskim” jest
płynna., więc winniśmy budować swe życie na mocnym fundamencie - na „Skale”,
którą jest Jezus Chrystus. Często nasze czyny rozmijają się ze słowami, które
wypowiadamy. Mówimy z wiarą : „Jezu, ufam Tobie.”, a czy do końca potrafimy
zawierzyć Bogu, który jako jedyny jest gwarantem naszej szczęśliwej wieczności?
Kapłan zwrócił się z prośbą do pielgrzymów Akcji Katolickiej, by chcieli
budować swe życie na „Skale” Słowa Bożego, czyniąc więcej dobra niż zła, by to
co w ustach, było zawsze w ich sercu, a to zamieni się w szczęście wieczne.
W modlitwie
wiernych, proszono o potrzebne łaski dla działań podejmowanych przez AK oraz o
pokój na świecie. Polecano Bogu prześladowanych Chrześcijan w Iraku oraz
walczącą o wolność Ukrainę. W procesji z darami ofiarnymi przedstawiciele AK
przynieśli dużą świecę dla Matki Boskiej Mikołowskiej, którą nasz Asystent
złożył u stóp jej cudownego wizerunku, a także chleb, winogrona, hostie oraz
ampułki z winem i wodą.
Na zakończenie uroczystej
Eucharystii Asystent Archidiecezjalny AK ks. Piotr Rożyk dokonał Aktu
zawierzenia Akcji Katolickiej Archidiecezji Katowickiej przez wstawiennictwo
św. Wojciecha. Po końcowym błogosławieństwie, zgromadzeni w bazylice pielgrzymi,
z czcią ucałowali relikwie swego Patrona św. Wojciecha, a następnie przeszli do
auli parafialnej na poczęstunek, po którym ks. Dariusz Grodoń
przedstawił zebranym bardzo ciekawą historię Bazyliki p.w. św. Wojciecha w
Mikołowie.
„Wierzę w Syna Bożego” –
tak zatytułował swój wykład Asystent
AK ks. Piotr Rożyk. Na wstępie rozdał teksty i zaproponował zebranym
naukę piosenki religijnej „Dzielmy się wiarą jak chlebem”. Wykład rozpoczął od zestawienia słów: :Wiara”
i „Syn Boży”. Modlimy się: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego ... i w Jezusa
Chrystusa Syna Jego Jedynego ...”, tzn. wierzymy, że Bóg istnieje i jest żywy.
On poprzez cuda objawiał się człowiekowi i powiedział: „Ja jestem, który
jestem”. Dajemy ufność Bogu, którego nie widzimy, ale Go uznajemy. Dając wiarę
Bogu i nawiązując z Nim kontakt, wywyższamy sami siebie. Kapłan wymienił 3
stopnie Wiary: 1 - wierzę w Boga; 2 - wierzę w Słowo Boga; 3 - zawierzam swe życie Bogu. Zapowiedzią
przyjścia Syna Bożego jest cały Stary Testament, a Nowy Testament jest
konsekwencją przyjścia Zbawiciela. Oczekujemy Jego powtórnego przyjścia w
Chwale, bo On stanowi centrum teorii zbawienia.
Aby uwierzyć w Jezusa Chrystusa, trzeba Go
bliżej poznać, trzeba doświadczyć Jego mocy w swoim życiu, zaprzyjaźnić się
nawiązując z Nim kontakt. Każdy osobiście musi przekonać się i odkryć, kim On
jest (tzw. sekret mesjański) i uczynić
Mu osobiste wyznanie wiary. Wiara, której zalążek otrzymaliśmy na Chrzcie św.
jest czynem człowieka, ale też łaską od Boga. Trzeba ciągle ją rozwijać. Kapłan
postawił pytanie retoryczne: „- Czy Syn Boży znajdzie wiarę na ziemi, gdy
powtórnie przyjdzie, bo ochrzczonych wielu, a idących za nim ...?”
Pan Bóg daje człowiekowi predyspozycje do tego, by wiara w
nim się obudziła. On przecież powiedział
do swych uczniów: „Jestem Drogą, Prawą i Życiem.”, „Nie bój się – wierz
tylko.”, „Nie bądź niedowiarkiem, ale wierzącym.”, „- Wiara cię
uzdrowiła.” To od wiary człowieka Jezus
uzależnia to, co dzieje się w jego życiu. Zarzucał swym uczniom brak wiary lub
małą wiarę, ale też wychwalał tych wielkiej wiary. Wiara nasza ciągle narażona
jest na zwątpienie i na utratę, i sami świadomi jesteśmy swej słabości. Dlatego
potrzebujemy modlitwy – my, a nie Bóg, aby wiara w nas mogła się rozwijać.
Wiara pociąga za sobą moralność, nasz sposób życia jako świadka Chrystusa.
Wiara umacnia się wtedy, gdy jest przekazywana, gdy się nią dzielimy z innymi
ludźmi. Kapłan poprosił: „Dzielcie się wiarą jak chlebem!” i kończąc swe wystąpienie zaintonował pieśń: „Dzielmy
się wiarą jak chlebem...”
Pan Prezes Jerzy Karmański
przekazał aktualne informacje z życia Akcji Katolickiej. Poinformował o
tematyce i terminach przeprowadzenia Ogólnopolskiego XIV Archidiecezjalnego
Konkursu Literackiego oraz VII Turnieju Szachowego o Puchar Prezesa Akcji
Katolickiej. Rozdano plakaty.
Skarbnik - p.
Aleksandra Duda przypomniała o uregulowaniu zaległych składek oraz o
możliwości nabycia nowego Biuletynu AK i materiałów formacyjnych.
Podano terminy najbliższych spotkań DIAK:
11 październik 2014 – Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach
8 listopad 2014 – Niedobczyce – Zebranie Rady DIAK
10 stycznia 2015 – Parafia św. Barbary w Boguszowicach Os.-
spotkanie opłatkowe.
Uczestnicy
pielgrzymki udali się do zabytkowego starego Kościoła p.w. św. Wojciecha i
Matki Boskiej Mikołowskiej, gdzie czekał już na nich Proboszcz ks. dr
Mirosław Godziek. Przedstawił zebranym historię tego sakralnego
obiektu, zwracając uwagę na najcenniejsze zabytkowe elementy wystroju kościoła,
przybliżył historię kultu Matki Boskiej Mikołowskiej. Tu przed wystawionym
Najświętszym Sakramentem odmówiliśmy, pod przewodnictwem Asystenta Księdza
Piotra, część bolesną Różańca świętego. Błogosławieństwo sakramentalne
zakończyło nasze modlitewne czuwanie u Matki Boskiej Mikołowskiej i św.
Wojciecha.
Dziękujemy naszemu Asystentowi
Księdzu Piotrowi za ubogacenie nas Słowem Bożym, za modlitwę i wspólne
pielgrzymowanie. Dziękujemy za obecność wśród nas byłemu Asystentowi
Kościelnemu AK – ks. dr Piotrowi Szołtysikowi. Serdeczne „Bóg zapłać”
kierujemy w stronę Księdza Proboszcza Mirosława oraz księży z
mikołowskiej parafii za ich życzliwość
dla AK. Za czuwanie nad stroną organizacyjną pielgrzymki podziękowania składamy
Panu Prezesowi Jerzemu Karmańskiemu.
Szczęść Boże!
Maria
Rączka - POAK Boguszowice Os.
